Osgood Schlatter is een relatief veel voorkomende aandoening bij jonge sporters tussen 11en 15 jaar.. Deze aandoening ontstaat door irritatie en overbelastingvan de groeiplaat ter hoogte van het scheenbeen, vlak onder de knieschijf en is vaak voelbaar als een knobbeltje (tuberositas). De spiergroep aan de voorkant van het bovenbeen worden de quadriceps genoemd. Deze quadriceps hechten aan op de knieschijf en vervolgens op de top van het scheenbeen.

Bij jongeren waarbij het skelet nog niet volledig volgroeid is, is er op deze aanhechting van de patellapees een groeischijf.

Deze groeischijf bestaat in deze periode (11 tot 15 jaar) nog voornamelijk uit kraakbeen.

Iedere keer dat deze spier wordt opgespannen (lopen, springen, trappen, stappen, ...) gaan de spieren aan deze patellapees/ kniepees trekken. De pees op zich is niet zo elastisch waardoor er een grote trekkracht komt aan deze groeischijf. Wanneer deze spanning/ belasting te groot/ krachtig is en/of langdurig en met veel herhalingen wordt uitgevoerd kan deze aanhechting  geïrriteerd raken. Deze irritatie van dit bot kan na verloop pijn geven en regelmatig ook een botachtig uitstulpling geven ter hoogte van de aanhechting.

Deze blessure komt vaak voor bij jongeren die in hun groeifaze zitten (hunne groeischeut gelijk ze zeggen), vaak bij voetballers, lopers, fietsers, volleyballers, turners en freestyle sporten zoals freerunning.

Een diagnose Osgood Schlatter kan worden gesteld door een kinesitherapeut of een arts enventueel een sportarts. Een MRI, RX scan of CT scan kan in sommige gevallen nodig zijn om de diagnose te bevestigen.

Uiteindelijk is het net als veel sportblessures een zaak van overbelasting (overload) en gaan we in eerste instantie de sport/ training gaan individueel aanpassen aan de belastbaardheid van aanhechting en dus van de jonge sporter.

Behandeling; in onze praktijk gebruiken we de laatste richtlijnen op evidence based publicaties, zo gaan we zowel manueel werken als intensieve opvolging en opbouw van oefentherapie, al dan niet in combinatie met andere technieken zoals compex, thecar, taping (kinesio en dynamic), myofasciale tehnieken (dryneedling,triggertherapie, foamrolling) en een thuisprogramma om de revalidatie optimaal te laten verlopen. In sommige gevallen zal onze therapeut mee gaan op training.